24| Metaliczny posmak.

Wróciłam do pokoju, ciągle myśląc o tym co powiedział mi Zayn. To dość skomplikowane, ale myślę, że moje serce nie wie już jak funkcjonować, oczywiście bije ale z czysto fizycznego punktu widzenia. Po za tym, czuję się jakbym go nie miała. Położyłam się na łóżku i zastanawiałam się nad tym jak pozbyć się Emily. Suka denerwowała mnie coraz bardziej, a jeszcze ta wzmianka o rodzicach, kompletnie wytrąciła mnie z równowagi.
- Masz już dość?- odwróciłam głowę. O futrynę drzwi z założonymi rękami opierała się Em. Uniosła zawadiacko brew do góry i patrzyła na mnie pogardliwie. Miałam zamiar odpowiedzieć jej,  że nie i zignorować natrętną przybłędę, ale ona znowu zaskrzeczała mi nad uchem. Jedyne czego mam dość, to ciebie. 


- Twój tatuś był taki sam, myślał, że jest panem świata, nauczył chłopaków wszystkiego a potem dał sobie podciąć gardło, cudownie prawda? - przerwała, wbiła mi tępo zakończony kołek w plecy. - A mama? Jak jej było? Kate? Jak pospolicie, zginęła bo głupia nie słuchała ostrzeżeń. Całkiem dobrze znam się na samochodach. Nie miała hamulców prawda?- kolejne pytania opuszczały jej krwisto czerwone usta. - przekręciła kołkiem w ten i z powrotem pogłębiając dziurę w mojej piersi. 

Nie mogłam tego słuchać, to było za wiele. Z nieodgadnioną miną wstałam i nic nie mówiąc, zamachnęłam się na nią. Z jej nosa trysnęła krew, a kiedy za niego chwyciła, zabrałam z komody figurkę półnagiej kobiety i uderzyłam nią rudowłosą. Ciało upadło z chukiem na drewniane panele, brudząc je szkarłatem. Odstawiłam narzędzie na miejsce, wytarłam chusteczką marmur i przysunęłam fotel to ''zwłok'' Emily. Nie sprawdzałam czy żyje, wiedziałam, że tak było (skrycie jednak żałując, że jej nie wykończyłam) i po prostu patrzyłam. Podpierając ręką głowę czy znudzona bawiąc się kosmykiem włosów spoglądałam na kałużę, na układ rąk i marzyłam by Emily Simpson zginęła.

- Co tu się stało? - wychyliłam się znad drzwi i spojrzałam na bruneta. Był zdziwiony, podszedł bliżej, sprawdził puls i wyszedł. Wrócił ze szklanką wody i spróbował ocucić dziewczynę. Nie udało mu się, zrezygnowany zaniósł ją do pokoju i uprzednio znowu sprawdzając jej oddech podszedł do mnie. Patrzyłam na jego mechaniczne ruchy i zastanawiałam się jak zachowa się, kiedy podejdzie do mnie. Wymierzy mi policzek w twarz? Rzuci się na mnie?

Spodziewałam się wszystkiego, ale nie tego. On po prosu przysunął drugi fotel, usiadł koło mnie i razem ze mną szukał czegoś w krwi znajomej. Jak w tym momencie musieliśmy wyglądać psychicznie nawet nie chcę wiedzieć. Wzdłóż kręgosłupa przeszedł mnie dreszcz, gdy ciepła dłoń Malika odnalazła moją, wtedy pierwszy raz od 3 godzin poruszyłam się. Wstałam i wyszłam. Niedbale zarzuciłam na sweter kurtkę i boso usiadłam na ganku. Wypaliłam papierosa, potem kolejnego. Wkońcu włożyłam paczkę do kieszeni i zorientowałam się, że nakrycie nie jest moje. Do moich nozdrzy doszedł zapach męskich perfum, którego wcześniej nie czułam. Wpakowałam ręce do środka i wyciągnęłam je po chwili, trzymając w jednej czarny telefon. Bez namysłu nacisnęłam odpowiednie guziki i z kontaktów wybrałam numer Nialla.

- Zayn? - po trzech sygnałach w słuchawce odezwał się głos blondyna.
- Niall? To ja Rachel. - rzuciłam na jednym wdechu.
- Rachel? Wszystko ok?
- Tak, tak, tylko, albo zabierzesz stąd Emily, albo ją zabiję. - mruknęłam.
- Co? Rache... - rozłączyłam się, usunęłam jakiekolwiek ślady użytkowania komórki i wcisnęłam ją do kieszeni. Wróciłam do domu. Na kanapie z kompresem na głowie leżała Em, a obok niej beznamiętnym wzrokiem utkwionym w telewizorze mulat.

- Idź do pokoju. - warknął, nie zaszczycając mnie spojrzeniem. Wyplądałam się z ubrań Malika i prychnęłam pod nosem. Na twarz Zayna wpłynął pogardliwy uśmieszek.
- Do cholery co ci powiedziałem? - krzyknął i chwycił mnie za ramię. Chciałam go odepchnąć, więc się na niego zamierzyłam, jednak był szybszy, złapał moją rękę i boleśnie ścisnął. Syknęłam, gdy pokolei prostował moje zaciśnięte w pięść palce. Mocowałam się z nim, ale nie tylko fizycznie, nasze spojrzenia również toczyły walkę. Pociągnął za moje włosy i siłą wyprowadził z pomieszczenia.

- Jeszcze raz tak zrobisz! - wycedził przez zęby, a potem brutalnie wpił się w moje usta. Pocałunek był przepełniony agresją i niespotykaną siłą. Na nadgarstkach zapewne pojawiły się siniaki, wepchnął mnie do pokoju i zamknął go na klucz. Co się właśnie wydarzyło? Dotknęłam opuchniętych warg, z górnej sączyła się krew, zassałam ją mocno.

Pod językiem poczułam metaliczny posmak.

_________________________________________________________________________________
Hej, hej, hej! Rozdział dodaję dzisiaj, bo Tala wymyśliła,że do końca grudnia dodamy ich aż 6! Jak dla mnie to chyba nie wykonalne, ale kto wie XD Mam ogromną prośbę, by każdy kto czyta skomentował go! Życzeń składać wam nie będę, bo myślę, że do Wigilii coś się tutaj jeszcze pojawi :) A raczej napewno.

Dzisiaj pożegnałam się ze szkołą i czuje się wyśmienicie! 2 tygodnie wolnego! Aaaaa *-*
Nie wiem czy zauważyliście, ale zmieniłam nazwę na bloggerze, od tąd wszędzie będę się podpisywać Olek.

Co do wattpada- JEST KTOŚ KTO MOŻE WYTŁUMACZYĆ MI, NA JAKIEJ ZASADZE TWORZY SIĘ TAM HISTORIE?

(chcę przynajmniej spróbować zobaczyć jak to wszystko wygląda, poza tym mam cichą nadzieję, że Killera będzie czytać większa ilość osób, ale ciiiii )

Dzięki za wszystkie komentarze, jesteście cudowni! :*

Olek.